Jak zainstalować Stable Diffusion Automatic1111?
W tym tutorialu dowiesz się, jak zainstalować najpopularniejszy interfejs do obsługi Stable Diffusion – Automatic1111. To świetne rozwiązanie zarówno dla początkujących, jak i zaawansowanych użytkowników, którzy chcą w pełni kontrolować proces generowania obrazów.
Krok 1: Pobranie niezbędnych narzędzi
Zaczynamy od pobrania Gita, który pozwoli nam na pobranie Stable Diffusion z GitHuba. Następnie instalujemy Pythona, gdyż Automatic1111 jest oparty na tym środowisku. Obie aplikacje są niezbędne do poprawnego działania oprogramowania.
Krok 2: Pobranie modelu Stable Diffusion
Po instalacji Gita i Pythona, przechodzimy do pobrania modelu Stable Diffusion z serwisu Hugging Face. W tym przypadku wybieramy wersję 1.5, która jest odpowiednia do naszych celów. Pamiętaj, aby pobrać odpowiednią wersję zależną od ilości VRAM w Twoim komputerze.
Krok 3: Instalacja i konfiguracja
Kiedy wszystkie pliki są już pobrane, przystępujemy do instalacji. Używamy komend w terminalu, aby pobrać resztę pakietów potrzebnych do działania Stable Diffusion. W tym kroku kopiujemy odpowiednią komendę z repozytorium GitHub i uruchamiamy instalację.
Krok 4: Uruchomienie Stable Diffusion
Po zainstalowaniu całego pakietu, uruchamiamy Stable Diffusion poprzez plik Web UI user.bat. Proces ten może chwilę potrwać, ponieważ Stable Diffusion pobiera wszystkie niezbędne elementy. Kiedy to zakończone, uzyskujemy lokalny adres URL, pod którym możemy zacząć korzystać z interfejsu Automatic1111.
Krok 5: Dostosowanie ustawień
Aby usprawnić działanie Stable Diffusion, edytujemy plik Web UI user, dodając komendy, które optymalizują zużycie RAM-u. Dzięki temu praca z programem staje się bardziej płynna, a my zabezpieczamy się przed błędami związanymi z brakiem pamięci.
