Data publikacji: 15-11-2018 | Data aktualizacji: 30-08-2023 | Autorka: Magdalena Jacewicz
Data publikacji: 15-11-2018 | Data aktualizacji: 30-08-2023 | Autorka: Magdalena Jacewicz
W pierwszej
kolejności musimy uruchomić nasz projekt w programie Artlantis. Jeśli dopiero
zaczynacie przygodę z tym programem, oto krótka ściąga:
Po przygotowaniu sceny możemy ustawić kamerę tak, jak chcielibyśmy, żeby wyglądała nasza wizualizacja. Pomoże nam w tym Okno widoku 2D, widoczne z prawej strony.
Przejdźmy do parametrów renderowania. Aby otworzyć okno parametrów, klikamy ikonę Edycji parametrów renderowania, znajdującą się z prawej strony.
Tak prezentują się domyślne ustawienia parametrów renderowania w programie Artlantis.
Na początku wybierzmy jeden z dwóch dostępnych silników renderujących:
Silnik fizyczny charakteryzuje się wysoką jakością renderu, natomiast w Białym modelu wszystkie nałożone wcześniej shadery zastępowane są jednym, białym materiałem, ignorując przy tym wszelkie odbicia shaderów. Bez zmian pozostają wprowadzone kolory oświetlenia naturalnego oraz sztucznego.
Następnie, z dostępnej listy Rozmiar renderowania możemy wybrać interesujący nas wymiar lub wpisać wartość wysokości i szerokości mierzonej w pikselach w polu obok. Znaczkiem łańcucha, widocznym pomiędzy wysokością i szerokością, blokujemy lub odblokowujemy wartości.
Poniżej wpisujemy również preferowaną wartość dpi.
Po wprowadzeniu danych dotyczących rozmiaru wizualizacji przechodzimy dalej, do dodatkowych opcji. Pierwszą z nich jest Anti-aliasing, czyli wygładzanie krawędzi. Dostępne są dwie szybkości wygładzania krawędzi:
W programie widoczne są dwa warianty z nazwą stałe tempo (3x3), ale jest to błąd i druga wartość powinna być podpisana jako (4x4).
Anti-aliasing
jest odpowiedzialny za wyższą jakość renderowanych wizualizacji, a porównanie
widoków możecie zobaczyć na zdjęciu poniżej. Wizualizacja z lewej strony ma
odznaczoną opcję wygładzania krawędzi, natomiast widok z prawej strony ma
aktywny Anti-aliasing.
Przechodząc dalej widzimy rozwijane zakładki Atmosfera oraz Ustawienia. Możemy wybrać domyślne ustawienia programu względem atmosfery:
a także względem ustawień:
Ustawienia Globalnego oświetlenia, czy też Próbkowanie zaczną się zmieniać wraz z wybranym z listy wariantem. Możemy również ustawić parametry indywidualne i wedle własnych preferencji dostosowywać poszczególne wartości do naszej sceny.
Globalne oświetlenie składa się z takich opcji, jak:
Każda z nich mieści się w zakresie wartości od 1 do 5. Im mniejsza wartość, tym opcja będzie mniej widoczna w naszej scenie. Należy pamiętać jednak, że im wartość będzie wyższa, tym dłuższy będzie czas renderowania.
Próbkowanie zawiera:
Podobnie jak w przypadku parametrów globalnego oświetlenia, czym większe ustawimy wartości, tym dłuższy będzie czas renderowania wizualizacji. Dzięki próbkowaniu możemy zlikwidować ewentualne szumy, które powstały w ujęciu.
Kolejną opcją jest Poprawione niebo. Zaznaczając tę opcję aktywujemy niebo jako źródło światła, co powoduje emisję światła nieba, na przykład z obrazu HDR. Aktywacja poprawionego nieba spowolni generowanie wizualizacji.
Okluzja otoczenia jest kolejnym parametrem odpowiedzialnym za jakość wizualizacji. To symulacja głębi i cieni, które nadawane są poprzez obiekty w scenie. Możemy dowolnie zmieniać kursorem rozmiar i intensywność okluzji otoczenia, dostosowując efekt do naszych potrzeb.
Poniżej przykład wizualizacji wyrenderowanej w białym modelu, z nieaktywną oraz aktywną opcją okluzji otoczenia. Widać, jak opcja ta nadaje głębi pomieszczeniu.
W parametrach renderowania możemy także zmienić oświetlenie sceny poprzez wartości:
Kolejnym parametrem jest Balans bieli, który pozwala dostosować intensywność kolorów w projekcie. Gdy pole jest zaznaczone, balans bieli jest aktywny. Dzięki ikonie zakraplacza możemy zdefiniować punkt balansu bieli albo wybrać opcję Auto, dla domyślnego balansu bieli.
Poniżej dwie wizualizacje, z aktywnym oraz nieaktywnym balansem bieli.
Ustawienia parametrów renderowania możemy zatwierdzić dla wszystkich przyszłych widoków dzięki zaznaczeniu opcji OK na wszystkie.
Aby rozpocząć renderowanie klikamy przycisk Rozpocznij renderowanie , widoczny w prawym górnym rogu okna programu. Ponownie otworzy nam się okno, w którym możemy dokonać jeszcze ostatecznych zmian. Określamy miejsce docelowe naszej wizualizacji wybierając je dzięki przyciskowi Przeglądaj. Możemy natychmiast rozpocząć renderowanie lub skorzystać z opcji Renderuj później, która zapisuje dokument i umożliwia wykonanie wizualizacji w późniejszym czasie, dzięki opcji Batch Render. W tym poradniku pokazaliśmy Wam, w jaki sposób można ustawić kolejkę renderowania w programie Artlantis.
Mamy
nadzieję, że ten tutorial pokazał Wam, w jaki sposób rozpocząć renderowanie
projektów stworzonych dzięki Artlantisowi. Jeśli nadal chcecie zgłębiać swoją
wiedzę to polecamy nasze kursy online z programu Artlantis.
Dajcie nam znać w komentarzach, czy podobał wam się ten poradnik i czy macie jakieś sugestię odnośnie kolejnych poradników. :)
Pozdrawiamy!
Liczba dostępnych kursów: 35
Łączny czas trwania kursów: 186 godzin
Liczba dostępnych kursów: 29
Łączny czas trwania kursów: 340 godzin
Liczba dostępnych kursów: 24
Łączny czas trwania kursów: 131 godzin
Liczba dostępnych kursów: 15
Łączny czas trwania kursów: 80 godzin
Szukasz czegoś innego?